โต๊ะข้างๆมีเจ้คนนึงใส่Bluetoothโทรศัพท์ที่หูระหว่างกินด้วย ไม่ค่อยเข้ากับสถานที่และบุคลิกเล้ยอาเจ้อะ
เพื่อนบอกถ้ามาสายซัก 10 โมงคิวจะยาวมาก แล้วก็จริงด้วยตอนสิบโมงมองไปคิวยาวไปถึงบันไดแล้ว สำหรับคนที่เป็นมังสาวิรัติอย่างเราก็ไม่ค่อยมีอะไรกินมาก ได้กินซาลาเปาใส้ครีม ทาร์ตไข่ แล้วก็เส้นแป้งคลุกกับซีอิ้วดำอะไรไม่รู้... โถ่โห่โห่... แต่แค่ประสบการณ์ ที่ได้มากินที่นี่ก็สนุกแล้ว พออิ่มกันออกมาแล้ว เห็นป้ายหน้าร้านเหมือนเป็นเมนูและราคาอาหารอะไรซักอย่าง ดูโซจีนก็เลยอยากถ่ายรูปไว้ ดั๊นมีลุงมายืนโพสท่าหน้ากล้องให้ซะอีก เอ่อ..ลุงๆ...
No comments:
Post a Comment