ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมาก็มีความเปลี่ยนแปลง ดังนี้
- ใส่นี่หนุนเท้าในรองเท้า ( In-sole )
- ทำกับข้าวไปกินเองกลางวัน (เพื่อนๆคอยเช็คว่าวันนี้เอาอะไรมากิน)
- ลางานไปหาหมออาทิตย์ละครึ่งวัน
- เลิกว่ายน้ำ
- หัวหน้าผลัดกันมารับมาส่ง
- ได้รู้จักหัวหน้าคนญี่ปุ่นแต่ละคนมากขึ้น เพราะได้คุยกับเขาในรถ
- กลับบ้าน 6:30 - 7:30 pm ทุกวัน แต่ไม่เกิน 8pm
- ไม่ค่อยได้คุยกับเพื่อนกลุ่มเดิมที่สนิท เพราะไม่ได้กินข้าวด้วยแล้ว
- สนิทมากขึ้นกับเพื่อนผู้หญิงที่นั่งใกล้ๆกันแทน
- อ่านหนังสือธรรมะมากขึ้น
- มีคนยิ้มให้และมาถามไถ่พูดคุยมากขึ้น คนที่ไม่เคยคุยด้วยก็มาคุยด้วย
- เปลี่ยนมาใส่รองเท้ากีฬาแทน
- ใส่กางเกงไปทำงาน
- เมื่อช้อนสะอาดหมดบ้านก็ค่อยล้างจาน(และช้อน)ทีเดียว
- ทนไม่ไหวแล้วค่อยเปลี่ยนผ้าปูที่นอน
- กินผลไม้ ขนมปัง และนม เป็นอาหารเย็น
- ขี้แย
- วางแผนเส้นทางก่อนออกเดิน
- จะไปขึ้นเครื่องบินไม่ต้องเดิน นั่งรถเข็นไป
- รู้จักใช้ไม้เท้าช่วยเดิน (แต่ปวดแขนแทน)
Welcome to my world* ^o^//
1 comment:
หวัดดีค่ะ ตอนนี้เราหายแล้วล่ะ
เป็นอยู่สองอาทิตย์อ่ะ ตอนเป็นนี่ทรมานเนอะ
ก็พยายามเดินให้น้อยลง..มันก็ดีขึ้นนะ
แต่ว่าใต้ฝ่าเท้าเราไม่บวม กดก็ไม่เจ็บค่ะ
แต่ถ้าเดินจะเจ็บมากเท่านั้นเอง
ขอให้หายเร็วๆนะคะ สู้ๆๆ ^_^
Post a Comment