Thursday, 6 July 2006

The fun at work but not about work*

อยู่ที่ทำงานที่นี่ สนุกสุขสันต์ คุยกันกับเพื่อนหัวเราะกันตัวบิดตัวเบี่ยว ที่นี่เพราะเป็น Regional Office ก็มีคนหลายชาติมาทำงานร่วมกัน ภาษาของคนอินโด(นีเซีย) นี่อะเมซซิ่งจริงๆ เวลาเขาคุยโทรศัพท์ โอคิโต้ โอคิโต้ โอคิโต้ โอคิโต้~ (แปลว่า อย่างงั้นเหรอ อย่างงั้นเหรอ อย่างงั้นเหรอ!) คนที่นั่งรอบข้างก็มองหน้ากันแล้วก็หัวเราะกันคิกๆ
เท่านั้นยังไม่พอ พอคุยไปซักพัก..มันก็เงียบ แล้วก็.. บู่!! คนที่นั่งตรงข้ามนี่เด้งเก้าอี้ถอยเลย เฮ้ยเป็นไรเปล่าเนี่ย พอบอกเค้าว่าบู่ทำไม เค้าบอกเค้าตกใจ เลยบอก เวลายูตกใจเนี่ย ทุกคนช็อกเลยนะเนี่ย เท่านั้นยังไม่พอ ยังไปเรียกเพื่อนอินโดมาดูอะไรไม่รู้หน้าคอม เพื่อนมาพอเห็นหน้าจอเท่านั้นหละก็ อัจจ๊า! อัจจ๊า อุทานอะไรกันเนี่ย เอามาใช้กับเพื่อนคนไทยบ้างก็ได้นะ.. เพื่อนอินโดคนนี้เอ็กชั่นเหลือหลาย บางทีพูดอะไรทางโทรศัพท์ก็ไม่รู้ แล้วอยู่ดีๆก็ลุกพั๊บ ทุกคนก็ตกใจ แถมบางทีมีกระทืบเท้าอีกแหนะ อะไรจะตกใจขนาดน้าน... แต่เพื่อนฟิลิปปินเราก็ไม่น้อยหน้า ในขณะที่ทุกคนกำลังหัวเราะเพื่อนอินโดอยู่ ก็มีเสียง ว้าว!! แบบดังมากออกมาจากเขา(คุยโทรศัพท์อยู่) ทุกคนก็มองหน้ากัน แล้วก็ระเบิดหัวเราะลง...

แล้วมีอีกวันนึง ก็นั่งทำงานกันดีๆ ก็มีเสียงมือถือใครไม่รู้ดัง ดุ๊งดิ่ง ดุ๊งดิ่ง (เป็นเพลงแบบคลาสสิก) ไม่ยอมหยุด ไอเจ้าของก็ไม่รู้ไปไหน ไม่มารับซะที แล้วมันก็ดังไม่ยอมเลิก ดับไปทีนึงแล้วก็โทรมาอีก ดุ๊งดิ่ง ดุ๊งดิ่ง... ดุ๊งดิ่ง ดุ๊งดิ่ง ดุ๊งดิ่ง ดุ๊ง...

แล้วก็มีเสียงคนวิ่งมาด้วยความเร็วสูง ฉวยโทรศัพท์ไปรับแล้วก็ "อาโหล... ยูแฮฟ ลองนัมเบอร์อะ บาย" ...โถ่โห่โห่โห่... เพื่อนข้างๆก็บอก ยูหัวเราะอย่างเดียวกันรึเปล่า

มีคนนึงจะดุๆเลยเรียนกันว่า Mr. K เขาจะชอบ pick on เพื่อนคนนึงที่เป็นลูกน้องเขาโดยตรง วันที่ Mr.K ไม่อยู่เพื่อนเลยแต่งเพลงให้ เพื่อนที่น่าสงสารคนนั้น And here is the song...mutated from "I just call to say I love you"

I just call to check on you..
I just call to make my presence felt..
I just call to check on yoU...
to make sure ya'not skiving...

Bravo!!


No comments: